Tanrı'nın lütfu

276 lütufLütuf, adımızdaki ilk kelimedir çünkü Kutsal Ruh aracılığıyla İsa Mesih'te Tanrı'ya bireysel ve toplu yolculuğumuzu en iyi şekilde tanımlar. "Aksine onlar gibi biz de Rab İsa'nın lütfuyla kurtulduğumuza inanıyoruz" (Elçilerin İşleri 15:11). "Mesih İsa'da olan kurtuluş aracılığıyla O'nun lütfuyla haksız yere aklandık" (Romalılar 3:24). Tanrı (Mesih aracılığıyla) yalnızca lütufla kendi doğruluğunu paylaşmamıza izin verir. Mukaddes Kitap bize sürekli olarak iman mesajının Tanrı'nın lütfunun bir mesajı olduğunu öğretir (Elçilerin İşleri 1 Kor.4,3; 20,24; 20,32).

Tanrı'nın insanla olan ilişkisinin temeli daima lütuf ve gerçek olmuştur. Kanun bu değerlerin bir ifadesiyken, Tanrı'nın lütfunun kendisi İsa Mesih aracılığıyla tam ifade buldu. Tanrı'nın lütfuyla yasaları koruyarak değil sadece İsa Mesih tarafından kurtulduk. Her insanın lanetlendiği kanun Tanrı'nın bizim için son sözü değildir. Bizim için son sözü İsa. O, Tanrı'nın lütfu ve insanlığa özgürce verdiği hakikatin kusursuz ve kişisel bir ifadesidir.

Yasaya göre kınamamız adil ve adildir. Doğru davranışa kendi isteğimizle ulaşmıyoruz, çünkü Tanrı kendi yasalarının ve kanunlarının tutsağı değildir. İçimizdeki Tanrı, iradesine göre ilahi özgürlük içinde çalışır. İradesi lütuf ve kefaret ile tanımlanır. Elçi Pavlus şöyle yazar: “Ben Tanrı'nın lütfunu boşa çıkarmam; çünkü aklanma Yasa aracılığıylaysa, Mesih boşuna öldü” (Galatyalılar 2:21). Pavlus, atmak istemediği tek alternatif olarak Tanrı'nın lütfunu tanımlar. Lütuf tartılacak, ölçülecek ve takas edilecek bir şey değildir. Lütuf, Tanrı'nın peşinden gittiği ve insan kalbini ve zihnini dönüştürdüğü yaşayan iyiliğidir. Pavlus, Roma'daki kiliseye yazdığı mektupta, kendi çabamızla elde etmeye çalıştığımız tek şeyin günahın bedeli, yani ölümün ta kendisi olduğunu yazar.Kötü haber de bu. Ama özellikle iyi olan da vardır, çünkü “Tanrı'nın armağanı, Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır” (Romalılar 6:24). İsa Tanrı'nın lütfudur. O, Tanrı'nın tüm insanlar için özgürce verdiği kurtuluştur.